3.29.2014

Why I love living on an island







It's lovely to walk on the beach, feeling the sand between your toes, now and than a wave throwing water around your ankles. There is no better way to empty your head from all the worries. Look at the patterns you can find on the beach, isn't it great that it's always changing, flood and ebb, wind and rain, it's never the same though it's still "beach". It's fascinating to stand on the beach when it's storming, it makes you feel like a very very small little person somewhere on earth feeling the power of nature. I know that it's power isn't always positive, it can be dangerous as well but look at how we tread it, everywhere I walked I found rubbish in the sand. Sea-animals are killed by nets or plastic which people throw in the sea. We thread the nature like it's our waste bin, how sad is that?! Of course not everybody is like that, thank God, but the wounds of the earth are healing to slow, our progress of reaching a ecological society is going to slow.. I read a book about a country where people live together with the earth instead of dominating it, they do everything to keep nature intact because they believe that if you thread the earth well, it will do you no pain/harm. They don't kill animals, only the sick/old ones, they don't build factories, they don't throw oil in the sea, they don't well upp natural gas.. it sounded so good but so far away from this world which makes me sad. I think I'm gonna stare at this photos, trying to forget all the worse things people do to nature.

3.13.2014

A little bit of Rotterdam

Een zonnige zondagmorgen, een studente met een rijbewijs, kaartjes voor een ontbijt&film bij Lantarenvenster en.. Rotterdam. Wat een geweldige combinatie's!


Zenuwachtig stapte ik die morgen in de auto met een Tomtom als enig gezelschap en uiterst belangrijk gezelschap want voor de eerste keer ging ik naar de stad rijden en dus de snelweg op.. de laatste keer dat ik zelf op de snelweg had gereden was in de lesauto, zo'n 6 maanden geleden dus vandaar die spanning. Gelukkig was het zondag, lekker rustig op de weg, stralend zonnetje en geen gestreste 'help-ik-moet-op-tijd-op-mijn-werk-zijn'-typetjes. Nadat ik heelhuids in Rotterdam was aangekomen besloot ik dat ik het laatste stukje heus zelf wel wist.. de tomtom zei linksaf maar ik reed stug rechtdoor want:"Volgens mij moest je toch echt voorbij dat gebouw pas naar links hoor." Mja, niet erg slim, ineens stond ik al voor de Erasmusbrug en kon ik nog maar net op tijd rechts afslaan om te voorkomen dat ik echt midden in Rotterdam terecht kwam. Na een rondje gereden te hebben vond ik gelukkig de parkeerplaats waar ik de auto snel op de handrem zette en achteroverleunend van de zon genoot. Op m'n gemak liep ik richting Lantarenvenster waar ik wachtte op mijn zus die even later (ik herkende haar niet eens vanuit de verte) aan kwam lopen met een beker hete thee in de handen.



Ruim een uur lang aten we, dronken we, kletsten, lachten, totdat het tijd werd om naar de zaal te gaan. Bij een bioscoopdame lieten we onze tickets zien waarop zei het volgende zei:"Verdorie, er is een storing in het systeem, nu kan ik de kaarten niet scannen.. nou ja, laat dan maar, gaat heen in vrede." Lachend om deze woorden liepen we de trappen op en zegen we neer in de heerlijke bioscoopstoelen. En de film? die was mooi, soms ontroerend, hard en kwetsbaar, bijzonder en zeker een aanrader: August: Osage County



3.06.2014

Van oorbellen tot ketting



Een jaar geleden kocht ik bij de H&M eens oorbellen in ruit-vorm, ze zagen er op internet super leuk uit maar nadat ze arriveerden per post bleken ze erg zwaar en als je ze droeg dan hingen ze niet mooi recht.. ze verdwenen in een doosje ergens op m'n kamer tot ik op een goed moment bij de Xenos liep, er ketting-maak-spullen zag liggen en dacht:"He, had ik niet nog van die oorbellen met driehoeken waar ik wellicht een ketting van kan maken?". Misschien ook wel een reden om iets te kunnen kopen, ik weet het niet, in ieder geval zat ik de volgende middag flink te zweten op het maken van een ketting. De verbindingen van de oorbellen moesten op sommige plekken afgeknipt worden ('t is geen papier dus zo makkelijk gaat dat niet), vervolgens was ik vergeten ringetjes te kopen om alles met elkaar te verbinden dus boog ik stukjes ijzerdraad tot ringetjes, namelijk door ze om een uiteinde van een stekker heen te draaien. Ook vond ik nog ergens een kralendoosje met doorzichtig draad erin, "visdraad": aldus mijn bemoeizuchtige broertje die de combinatie visdraad en oorbellen niet zo goed begreep en met opgetrokken wenkbrauwen over mijn schouder mee keek.
Maar kom aan, het is wel gelukt dus ik ben blij dat ik die oorbellen toch niet teruggestuurd had want deze ketting heeft niemand, helemaal niemand, en dat is best een leuk idee.

One year ago I bought a pair of earrings on the internet from H&M, they looked like the perfect earrings I just needed but when they arrived it seemed a bit different.. they were quite heavy and they bow a bit when I wore them so they dissapeared in my messy room till I found them and got the amazing-not-original-idea of making a necklace with the triangles. And well, it happened like I was thinking, apart from that it took me a bit longer (and more blood, sweat and tears) than I expected. So after I bought some stuff to make necklaces with (I have no idea what they are called in English) I started on a sunny afternoon and finished a few hours later.. my eyes felt tired of it so after finishing the necklace I leaned backwards and took a deep breath:"Fi-na-lly!"
Now I have the stupid plan of making a good, I mean really big, statement necklace. I guess you have also seen that statement necklaces are the fasion-item-to-need at the moment but they are quite expensive so it would be great if I can make them myself.