Zenuwachtig stapte ik die morgen in de auto met een Tomtom als enig gezelschap en uiterst belangrijk gezelschap want voor de eerste keer ging ik naar de stad rijden en dus de snelweg op.. de laatste keer dat ik zelf op de snelweg had gereden was in de lesauto, zo'n 6 maanden geleden dus vandaar die spanning. Gelukkig was het zondag, lekker rustig op de weg, stralend zonnetje en geen gestreste 'help-ik-moet-op-tijd-op-mijn-werk-zijn'-typetjes. Nadat ik heelhuids in Rotterdam was aangekomen besloot ik dat ik het laatste stukje heus zelf wel wist.. de tomtom zei linksaf maar ik reed stug rechtdoor want:"Volgens mij moest je toch echt voorbij dat gebouw pas naar links hoor." Mja, niet erg slim, ineens stond ik al voor de Erasmusbrug en kon ik nog maar net op tijd rechts afslaan om te voorkomen dat ik echt midden in Rotterdam terecht kwam. Na een rondje gereden te hebben vond ik gelukkig de parkeerplaats waar ik de auto snel op de handrem zette en achteroverleunend van de zon genoot. Op m'n gemak liep ik richting Lantarenvenster waar ik wachtte op mijn zus die even later (ik herkende haar niet eens vanuit de verte) aan kwam lopen met een beker hete thee in de handen.
Ruim een uur lang aten we, dronken we, kletsten, lachten, totdat het tijd werd om naar de zaal te gaan. Bij een bioscoopdame lieten we onze tickets zien waarop zei het volgende zei:"Verdorie, er is een storing in het systeem, nu kan ik de kaarten niet scannen.. nou ja, laat dan maar, gaat heen in vrede." Lachend om deze woorden liepen we de trappen op en zegen we neer in de heerlijke bioscoopstoelen. En de film? die was mooi, soms ontroerend, hard en kwetsbaar, bijzonder en zeker een aanrader: August: Osage County
Geen opmerkingen:
Een reactie posten